Geschiedenis Wenen

De vroege geschiedenis van Wenen

De geschiedenis van Wenen begint ongeveer 15 jaar voor Christus, toen de Romeinen een Keltische kampplaats innamen. Ze maakten er een militaire post van, om zich te bewapenen tegen de Germanen. De naam van de post was Vindobona. Deze post groeide uit tot een stad. Tussen de 10e en 12e eeuw werd de stad hoofdstad van het hertogdom onder de Babenbergers (een geslacht afkomstig uit Bamberg en Frankenland). In 1221 kreeg de stad rechten en groeide daarmee uit tot een belangrijke handelsstad. In 1278 viel de stad (en Oostenrijk) een lange tijd onder het regiem van de Habsburgers, een vorstengeslacht die ook over Bohemen en Hongarije regeerde. In 1438 werd Wenen rijkshoofdstad van het Duitse Rijk, onder het regiem van koning Albrecht II. In 1469 werd de stad tot bisschopszetel uitgeroepen. In 1526 werd het een keizerstad. Kunstenaars, componisten en architecten De Habsburgers wilden hun macht verder uitbreiden naar het oosten. De Turken, die zich hier ernstig door bedreigd voelden, probeerden tevergeefs meerdere malen in de 16e en 17e eeuw de stad te belegeren. Om de mensen weer naar de Rooms-katholieke kerk te krijgen, werden verschillende kerken en kunstwerken gebouwd. De adel antwoordde hierop door het bouwen van de mooiste paleizen en het arrangeren van de grootste concerten. De stad trok hierdoor veel beroemde architecten, kunstenaars en componisten aan. Deze kwamen niet alleen uit Oostenrijk, maar ook uit andere Europese landen. Jozef II, zoon van keizerin Maria Teresia, voerde liberale hervormingen door en werd hierom zeer geliefd bij de Weense bevolking. In het begin van de 19e eeuw bezette Napoleon tot twee keer aan toe de stad. Na de val van Napoleon in 1814/1815 werd door de overwinnende Pruisen, Oostenrijk, Rusland en het Verenigd Koninkrijk tijdens het Congres van Wenen vergaderd over een staatkundige herordening van Europa. In 1848 deed keizer Ferdinand I echter afstand van de troon nadat er een revolutie uit was gebroken in de stad in navolging van de Franse Revolutie.

Keizer Frans Jozef en keizerin Sisi

Frans Jozef Karel werd vervolgens van 1848 tot 1916 keizer van Oostenrijk. Hij trad in 1854 in het huwelijk met zijn nicht, Elisabeth van Beieren, later beter bekend als keizerin Sisi. Zo romantisch als dit paar afgeschilderd werd in de bekende Sissi trilogie, was het in het echt zeker niet. Elisabeth kon zich maar slecht voegen in het strenge hofprotocol van Wenen en ging zich steeds vreemder gedragen na de dood van de eerste dochter. Frans Jozef had verschillende buitenechtelijke affaires. Toch zorgde dit echtpaar ervoor dat de stad steeds verder uitbreidde, vooral met de bouw van de Ringstraβe. Frans Jozef had het niet makkelijk. De burgerij kreeg steeds meer controle over de macht. Aan het einde van de 19e eeuw kon Wenen zich de vijfde grootste stad ter wereld noemen. Het inwonersaantal stond op ruim twee miljoen inwoners. In deze periode werd de stad verrijkt met het parlementsgebouw, stadsparken, verschillende kerken en theaters. Wenen werd het cultureel centrum van Europa. In 1873 deed Wenen mee aan de Wereldtentoonstelling.

Einde van het Habsburgse rijk

Tegen het einde van de negentiende eeuw kwam het Habsburgse rijk tot een einde. Troonopvolger Rudolf, de enige zoon van Frans Jozef, pleegde op 30 januari 1889 samen met zijn maîtresse Marie von Vetsera zelfmoord in zijn jachtslot Mayerling.

Eerste republiek – heden

Zo werd Wenen regeringszetel van de Eerste republiek. Men ging zich richten op de armen en er werd veel geld, tijd en energie gestoken in sociale woningbouw, badhuizen, gezondheidscentra en kinderopvanghuizen. Na een burgeroorlog in 1934, die vier dagen duurde, volgde in 1938 de aansluiting bij Duitsland onder het regiem van Hitler. Wenen kwam in de tweede wereldoorlog er slecht voor te staan. De stad werd viervoudig bezet door Rusland, Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten. Deze bezetting duurde tot 1955. Op 15 mei 1955 werd het Oostenrijkse Staatsverdrag door de bezetters met Oostenrijk getekend, waarmee Oostenrijk onafhankelijk werd verklaard. Oostenrijk werd in hetzelfde jaar lid van de VN. Daarna ontwikkelde Wenen zich tot een centrum van handelsbijeenkomsten en congressen.